من و خدا و شروعی دوباره

در این آشفته بازار دشمنے ها

من به سادگے نگاهے دل بستم

که به وسعت آبے آسمان

مهربانے را خو گرفته

من به چشمان سیاهے دل بستم

که خیانت را در خود نابود مے کند

و مهربانے را تراوش!

من به صداقت کلامے دل بستم

که بدے ها را از یاد پر حادثه ام پاک مےکند

من به 'تو' یے دل بستم

که 'دلبند'م هستے

دوستت دارم

شمیم حیدری 

ای کاش می رفتی..

کاش می رفتی و پشت سرت را هم نگاه نمی کردی

اینجا در کنار من

پر است از خاطرات یک آدم

جایی در کنارم نیست برای تو

که از جنس بارانی..

تو خاطراتش را می شویی

و نمی فهمی که من

با مشتی خاطره زنده ام

شمیم حیدری

پ.ن:

دوستای گلم..

سلام

دلم برای همه تون تنگ شده بود..۱ سال گذشت..

خوبید؟؟

خیلی خیلی شرمنده م..من از مسافرت که برگشتم هیچ دسترسی به نت نداشتم تا الان و نتونستم به قولایی که به خیلی از دوستان دادم عمل کنم..

به علت کنکور خانمان سوز ()تا وقتی رسما و کتبا دانشجو نشدم نمی تونم تشریف فرما بشم.

بچه ها برام دعا کنید لطفا...تلاش از من دعا از شما

امیدوارم طی این یه سال به فراموشی سپرده نشم

مراقب خودتون باشید..برای تک تکتون آرزوی موفقیت می کنم

در پناه ایزد منان

بے مهر

قطره مے رود بے مهابا

پر تشویش

دل نمے کند از ساحل

از عشق

از وجودے پر از آرام

کنار ساحل وجود

می خواهم بے هیچ تلاطم

بمانم

بے هیچ بازگشتے

دل کندن نمے خواهم

دل بردن نمے خواهم

من فقط آرام مے خواهم

که بمانم در ساحل

شمیم حیدری

دوستای گلم یه کم بی حوصله شدم این روزا...به همه تون سر فرصت سر می زنم..

یعنی هیچ ارزشی برام نداری و دیگه مهم نیستی

شاید یه روزی اونقدر برام مهم بودی که از خودم می گذشتم برای تو...برای دوستیمون

ولی الان حتی حاضر نیستم چشم توی چشمات بیفته

کاش بدونی با این کارات می فهمم که هنوز برات مهمم..

اونقدر زیاد که بعد از این همه مدت نمی تونی بی تفاوت از کنارم رد شی

نگاه سردت شاید داغونم کنه چون منو به گذشته ها می بره

ولی وقتی طوری نگاه می کنی که می خوای وانمود کنی پر از نفرتی

می فهمم که خیلی برات مهمم...

خوشحالم..

چون جبران تمام اذیت هایی که کردی رو خدا سرت در میاره

تا حالا شده من از اذیت شدن کسی خوشم بیاد؟

نه...ولی خیلی خوشم میاد وقتی می بینم اذیت می شی

چون منو شکستی

خوردم کردی..

حالا من با نگاه بی تفاوتم تو رو خوردت می کنم...داغونت می کنم...

و پیروزمندانه و سربلند از کنارت رد می شم

بدون اینکه به خودم زحمت بدم و نگاهت کنم

فکر می کردم ارزش دوستی رو می دونی

فکر می کردم می فهمی دوستیمون با همه ی دوستی ها فرق می کنه

فکر می کردم می فهمی چقدر برام مهمی که وقتی هنوز حرفتو نزدی می فهمم چی می خوای بگی

فکر می کردم قدر دوستیمونو می دونی وقتی خودمو به آب و آتیش می زدم تا بفهمی کار اشتباهت چیه

وقتی به خاطر تو دروغ گفتم که آبروت حفظ شه

وقتی که ناراحت بودی و سعی می کردم مرهمت باشم....

وقتی تو اوج خوشحالیات و حتی تو اوج غم هات بازم من کنارت بودم...نه کسی دیگه!!!

قدر ندونستی و دلمو شکستی...

حالا می فهمم که خدا هم داره دلتو می شکنه..

شمیم حیدری

این نه شعر هستش نه متن ادبی...هیچی نیست فقط یه دلنوشته ست...

شاید خیلی ها فکر کنن مخاطبم جنس مخالفه ولی سخت در اشتباهن..

یخ می زند تمامِ من

باورها یکی یکی

جان در آغوش نابودی..!

آخرین آوایت احساس

به وسعتی که هیچ عشق نمی گنجید

قلب پینه بسته ی من

و هیچ حسی که عشق بود

تو گریختی از بند تن خواه

و پناهنده در احساس

ـمُردی ـ

و من فرشته ی عذاب

پروازت من آموختم

به رسم خدا

و بهشتت من رهنما شدم به عشق

مهربان باش

اندکی که نه من را مرگ لازم

چون سرور بایدم

و نه تو را مردن

چون غصه بایدت...

شمیم حیدری

بهار من تویی

شکوفه های عشقت چه زیباست

و من در انتظار ثمر

پای درخت احساست می نشینم

[خودم]

نگاه سرمازده ی من

آنجا که دریایت پر از آرام

می لغزد ساحل احساس را

صدف در موج غریب دریای ناآشنایت

می میرد

بی آنکه حتی مروارید

برهد از طعم گس عشق

شن هم می گرید

از حکایت سرمازده ی تو

که هیچ را بنده ای!

نسیم زجه های خندان من

کی تو را می کِشد به دریا؟

آوای غمت

بی نشانه مانده بر تلاطم موج

برگرد

شاید رهیدن از بند امواج

در دستان مهرآلود تو

بنماید تصویر را

از عشق!

شمیم حیدری

خسته مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

به وسعت چشمی بیدار

می نگرم بر تنهایی های یک مرغ عشق

ساده تر از تو

منم...

وقتی پر می کشم در مهتاب

در میان اندوه ستاره ها

خسته از زمان

تو را بر اندیشه ی خود راه می دهم

و می زدایم خیال خامِ تنهایی

تو چون باران

بر سقف خیال من لبریزی

نمی دانم کجا می شود

تو را که شبنمی

بر گل ها دید زد...

شمیم حیدری

در پایان سکوت

خاموشی امشب

از آن من

بی دلی پاک از غرور

-مسرور-

پابند دل

تهی می شوی از تن

و خود در آغوش باور

آسمان را از بری

شمیم حیدری

حکم می کند عقل

بر رفتن

و دلم فریاد ماندن سر می دهد

مانده ام بین رفتن و ماندن

-معلق-

در هوای عقل و دوست داشتن هایم

{خودم}

دیده نمی شوی

جز خدا هیچکس نیست و

همین خدا

 -همه- است

اما گاهی

خدا هم نابودت می بیند

دلم تنگ است

برای دیدارش

که از هر دیداری زیباتر

و جمله های عاشقانه ای که نمی شنوم ولی

حس می کنم...

دلم تنگ است

برای شب بیداری هایی که

فقط من بودم فقط خودش!!

دلم عظمت درک می خواهد

به وسعت دلی دردمند

دلم آرامش خدایی می خواهد

از آن می شنوم و می خندم

اذان می شنوم و می گریم

کار هر شب و روز من همین است

خدایا!دلم برایت تنگ است

شمیم حیدری

شباهتی به شعر نداره مثل بقیه..ولی از ته دلم نوشتم..تو اوج ناراحتی!

و هر لحظه می گریم

تا نگاه می رود

هر کجا تاریکی

و تو خسته از هیچ

گریانی..

دو چهره می شوی

یکی بهشت

-زیبا-

و یک جهنمـ

پیدا در نگاهت..

مهربانی در چشمانت

و وقتی می روی

سرما می گیرد تمامِ من

از بهت نیرنگ..

دستانت پر ز فتنه

و من نمی دانم هنوز

یک رنگی-ات-

چه رنگ دارد..

شمیم حیدری

از مخاطب های این شعر متنفرم!

اکنون..

دل حضوری می خواهد

-بی منت-

پر از اشک شوق می شوم

و تو را از ژرفای دل های پاک می خواهم

به خداوندی خدا

سوگند

دلم حضورِ وجود می خواهد

-ظهور-

هرچند که ناپاکی ها

به اوجِ خود می رسند

ولی بیا

دل های پاک

در این ناپاکی ها

می میرند

شمیم حیدری

اللهم عجل لولیک الفرج

+زیاد جالب نشد..ولی دلم خیلی گرفته بود از نبودش!اگر بود...

نگاه ها تمام،تاریکی

و هرچه از توست

شب می شود در پلک امّید

آرزو نشاید اسیری-ات-

روح در تو

آزاد می گرید

و تمامِ تو

پرواز رویا

در قالب من...!

فانوس به دستی!

به امّید وصال

تمام می شوی در روز

و شب همچنان نمی گند در خود

بزرگواری-ات-

شمیم حیدری

از اول تمام بود.ما بیهوده شروع کردیم

واج واجِ احساست

می آرایم...

به لطافت پرواز قاصدک

و تک موج برکه ی سکوت

فانوس به دست

از میان می گذرم و

در انتهای تاریکیِ تو

اوج می گیرم

شمیم حیدری

برای تولد -ما-شدن

 تولدی که هیچ-اش- مبارک

احساس من خسته تر

از خاموشی های شب

و قلب تو بسان شب

-تاریک-

پر از وسوسه ی آواز

حیران و دست خوش یک نگاه

می روم...

آنقدر می روم

تا شب،دلگیر شود

مرگ را باور خواهم کرد

وقتی کسی احساسم را نمی بیند

شمیم حیدری

+لزوما هیچ مخاطب خاصی نداره.خواستم تاکید کنم

بی گدار

بر آب زدیم و دل

به یغما

آنچنان که نه هیچ مرگیست

و نه یک فاصله

-من-و یک -تو-

آنچنان که کوه ها

کاه شدند و دل ها نرم

هیچ خیال این جدایی نیست و

-سرنوشت-

شمیم حیدری

دوست داشتن به حقیقت می رسد و حقیقت از حق سرچشمه می گیرد و حق از خدا...

بدون این خاکی تن

-زنده تر-

و بی غبار از ماده

در سردیِ تن

شاد می شود؛

تمام این دنیا

رویای -تن-

و تمامِ رویا

دنیای -من-

ساده تر می شویم

بی خاکیِ جسم

و چه پاک،

بی باکِ آلوده نگاهی

می دویم

به جهانِ -من-

شمیم حیدری

+توضیحات: سعی کردم درمورد تَن و حقیقت تن شعر بگم..امیدوارم تونسته باشم حق مطلب رو ادا کرده باشم